بنای بوشهر را به اردشیر ساسانی نسبت داده‌اند ولی بوشهر کنونی که تاریخچه ۱۵۰ ساله دارد را «ابومهیری» پسر شیخ ناصرالدین شاه (ناخدا باشی کشتی‌های نادرشاه) در سال هزار و صد و پنجاه ه. ق پایه‌گذاری کرد، علت تاسیس این شهر به دلیل این بود که نادرشاه می‌خواست بندری در جنوب بسازد و همچنین نیروی دریایی را تاسیس کند.این بندر چنان پر رونق شد که به عنوان رقیب بزرگی برای بندر بصره به حساب می‌آمد. این شکوفایی تجاری تا آنجا پیشرفت که «حاج محمد شفیع» اجازه چاپ و نشر اسکناس رایج بوشهر را به دست آورد و این امتیاز تا برقراری بانک شاهی، در بوشهر باقی بود. بندر بوشهر از اولین مراکزی بود که دارای صنعت چاپ سنگی شد و همچنین بعدها در صنعت یخ سازی و برق پیشرو بود، مردم این شهر از اولین مردمان ایران بودند که با نشریات و مجلات آشنا شدند از اولین نشریات بوشهر می‌توان به روزنامه‌های مظفری. خلیج ایران و ندای جنوب اشاره کرد.
بنای بوشهر را به اردشیر ساسانی نسبت داده شده که نام اصلی آن «رام اردشیر» بود. گفته می‌شود که «رام اردشیر» به مرور زمان به «ریشهر» تبدیل شد. به نظر می‌رسد که بوشهر تحریف شده ریشهر- همان شهر قدیمی است. در عصر هخامنشی از تمدنهای بزرگ در ایران تمدن لیان بوده‌است که برخی به اشتباه نام آن را از نام‌های بوشهر می‌دانند. طبق آثار کشف شده در منطقه باستانی هلیله و ریشهر نام این سرزمین ژرمانسیکا بوده‌است. همچنین در آثار باستانی شوش از این بندر نام برده شده‌است. در زمان اسکندر نام آن به موزامبری تغییر یافت.
شهیدریعسلی دلواری